[eXt]

XII (Fan fic)

Hikaye dünyada dolaşan gizemli bir cep saatin hikayesini anlatır.Saat her sahip değiştirdiğinde değişen kişi ile birlikte bir saat ilerler ve takılı kalır.Her gün cep saati durduğu saatte sahibinden kaçamaya çalışır.Eğer sahibi cep saatini açıp bakamazsa saati yakalamak için 1 saati olacaktır aksi taktirde saat başka sahip bulduğunda 1 gün için de geri alamaz ise bi önceki sahip ölecektir.

Saatin sırrı sadece saate sahip olanların arasındadır.Aksini yapmaya kalkışmak cezaya sebep olur...Dilsiz bırakma,Amnezi(hafıza hastalığı) veya yazarken elinin titremesine sebep dahi olabilir...Saati elinde tutan kişi üç görevi bitirirken aynı zamanda 3 farklı yetenek elde eder(Şans,zeka veya esper güçleri dahi çeşitli şeyler)Ama kimse 3. görevi tamamlayamadan daima saati kaybetmiştir.12. Sahip hayatının enterasan değişimine tanık olur.Kaderin ona sunduğu bu saat bir tılsım mı yoksa lanet mi ve 12. ve son sahibi mi olduğunu anlamaya çalışırken yaşdağı maceralar anlatılır.


------
Gene manyak bi şeyler yazam dedim içimden

[♠Misaki♠]

Konu baya güzel Bölümleri bekliyoruz

[hikari no hime]

Vayy beğendim, konusu baya güzelmiş Bölümleri bekliyorum

[boyraz]

Gerçekten güzelmiş bölümleri bekliyoruz

[eXt]

Part I

Aileler her zaman garip olabilir.Sinir bozucu yada tuhaf,lisedeyken tınmayıp üniversitede kurtulduğunuza sevinmiş gibi gidip onları özlediğiniz anlar.Evet bunlar çok sık duyma yetişkinliğe bir adım meseleleri.En azından böyle bir şey yaşamak isterdim.Yani babası ülkede dedektiflik nam-ı duyulmuş kişilerden,annesi de dünyaca ünlü piyanistlerden birinin çocuğu olmak bile noramaldi...Taki çocuğun babası animeyle ilgili bir olayı araştırıp suçluyu yakaladıktan sonra Otaku olana ,anne de bir süre karşı çıkıp dırdır ettikten sonra valoco bilmem neyin elektronik müzik dünyasına düşene kadar...Evet o çocuğun normal yaşantısı liseyi bitirdiği aralar son bulmuştu.

Annesi ve babası Akihabara'ya gidip garip bir kafe işletip 5 katlı bir sektörü 1 yaz tatilinde geliştirmişlerdi.Çocukları olmaktan nefret eden ben ise gidip doğru düzgün bir üniversitede mimarlık bölümünde okuyup ailem hakkında tek kelime etmeden geçiniyordum.En azından öyle geçen günlerim olmuştu.Taki trenden garip bir hızla fırlayan bir cep saatini bulana kadar.

Babam olsa anında merakında saati parçalamış ve bu saçma şekilde yönlenen hayattan memnun olan bir tipe benzerdi.Yani böyle bir belalı şey şimdi istediğim son şeydi.Ve beyaz saçlı bir adam bana her şeyi anlatınca daha da bir kötü oldum.Yani trenden son sürat karnıma çarpan metal cep saatinin verdiği acıdan ötürü olabilirdi ama 12 saat için gerçekleştirmem gereken saçma bir görevi yapmazsam ölmekte neydi...

Yetenekler,para yada onun gibi ödül vaizi şeylerde hiçte umurumda değildi ama kader denen bu saçmalık beni rahatsız etmeye kararlıysa onu bi güzel benzetmem gerekiyordu...

----------------

Garip ve başka bir tarz oldu gibi,neyse daha 11. bunun peşinde.Umarım erken ölmez.Sırada hayat özleme çeken bir veletimiz var.Ri'nin aksine